Dzienne archiwum: 27 kwietnia 2017

Trzpiennik sosnowiec

owady w drewnie zdjęcia

Trzpiennik sosnowiec (Sirex noctilio Fabr.)

Trzpiennik sosnowiec jest powszechny w całej Polsce. Poza Polską występuje również w innych państwach Europy, w Mongolii, na Syberii, w Australii w Ameryce Północnej i w Nowej Zelandii. Żeruje głównie w drewnie sosen. Rzadko rozwija się w drewnie innych drzew iglastych. Sporadycznie żeruje też w drzewach liściastych.

Samice trzpiennika sosnowca osiągają od 17 do 32 mm długości, a samce od 10 do 30 mm długości. Głowa trzpiennika sosnowca jest błyszcząca i okrągła. Pokrywają ją długie, gęste włoski. Długie czułki trzpiennika sosnowca podzielone są na dwadzieścia członów.

Barwa uzależniona jest od płci. Samice są czarne z fioletowym lub niebieskawym połyskiem. Ubarwienie samców nie jest jednolite. Tułów i głowa są czarne z niebieskawym połyskiem. Odwłok w przeważającej części czerwonawy. Pierwszy i drugi segment odwłoka oraz ósmy tergit odwłoka czarny i połyskujący. Skrzydła samicy trzpiennika są większe od skrzydeł samców. Ciało samców jest smuklejsze od ciał samic.

Jaja białe, owalne i długie na 1mm. Larwy cylindryczne długie na 20 mm. Odwłok larw zakończony kolcem.

Rójka trzpiennika sosnowca rozpoczyna się w lipcu, a kończy w sierpniu. Odbywa się za dnia. Minimalna temperatura przy której odbywa się rójka trzpiennika sosnowca to 12 stopni Celsjusza. Kopulacja odbywa się na materiale lęgowym. Po kopulacji samice składają jaja w kanalikach, które wywiercają pokładełkiem. Tworzenie kanalika trwa około 15 minut. Kanaliki te mają około 10 mm długości. W pojedyńczym kanaliku samica umieszcza od 4 do 8 jaj. Oprócz jaj do kanalików wprowadzana jest również śluzowata, toksyczna dla drzew substancja oraz zarodniki symbiotycznych grzybów Amylosterum areolatum i A. chailletii . Grzyby te uwalniane są z mykandiów. Mykandia to niewielkie zbiorniki znajdujące się u podstaw pokadełka. Grzyby wprowadzone do kanalików przez trzpiennika sosnowca powodują rozkład drewna znajdującego się na granicy chodników larwalnych. Nadtrawione przez grzyby drewno staje się pokarmem larw. Larwy wylęgają się z jaj po od 10- 20 dniach. Drążą one w drewnie długie, nieregularne chodniki, które wypełniają mączką z ekskrementów i trocinek. Chodniki drążone przez larwy mają do 40 cm długości. Ich szerokość rośnie wraz ze wzrostem larw Larwy dwukrotnie zimują w trakcie rozwoju. Wraz z rozwojem larw trzpiennika sosnowca rośnie ich odporność na obniżenie się wilgotności drewna. Przepoczwarzenie odbywa się w maju płytko pod powierzchnią drewna. Poczwarki trzpiennika sosnowca są białe lub żółtawe. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków owadów nie tworzą kokonów. Dorosłe samce pojawiają się wcześniej od samic. Trzpiennik sosnowiec to groźny szkodnik techniczny drewna. Szczególnie niebezpieczny jest w państwach do których został zawleczony. W lasach zwalczany jest przy pomocy neonikotynidów i pyretroidów.

Trzpiennik sosnowiec do domów trafia najczęściej z drewnem pod postacią larw lub poczwarek. Z tego powodu najczęściej pojawia się w domach w których do konstrukcji używano świeżego drewna. Nie zasiedla domów samodzielnie. W domach atakuje między innymi meble, belki i boazerie, deski, półki i podłogi. Obecność trzpiennika sosnowca w domu rozpoznać można dzięki głębokiemu, buczącemu dźwiękowi wydawanemu przez postacie dorosłe. Postacie dorosłe w domu mogą pojawić się o dowolnej porze roku. Dzięki wyjątkowo silnym żuwaczkom mogą wydostać się z drewnianych przedmiotów pokrytych linoleum, tapetami lub innymi okryciami. Potrafią przegryźć warstwę ołowiu grubą na 4 mm. Postacie dorosłe oprócz drewna mogą żerować też w dywanach, wykładzinach i książkach powodując ich zniszczenie. Trzpiennik sosnowiec często pojawia się też w zakładach przetwórstwa spożywczego i magazynach do których przedostaje się w drewnianych paletach. Obecności trzpiennika sosnowca w domu można uniknąć wybierając do budowy drewno odpowiednio wysokiej jakości.

Koszówka drobna

Koszówka drobna

Koszówka drobna

Występowanie

Koszówka drobna występuje w południowej Europie. W Polsce pojawia się sporadycznie.

Żerowanie

Koszówka zeruje w nieokorowanych, obumarłych pędach dębu, jaku, jesiona, jabłoni, leszczyny, morwy wierzby, róży i innych drzew. Najczęściej atakuje wierzbę. W Polsce atakuje nieokorowane pręty wyrobów wikliniarskich.

Morfologia

Chrząszcze koszówki drobnej są ciemnobrunatne i długie na 3 do 7 mm. Silnie skrócone pokrywy nie pokrywają 1/3 końcowej części odwłoka. Jaja owalne, długie na 0,8 mm. Białe larwy osiągają długość do 7,5 mm. Charakterystyczną cechą larw jest silne wciągnięcie głowy do przedtułowia.

Rozwój

Chrząszcze koszówki drobnej pojawiają się od maja do sierpnia. Samice składają jaja na pędach roślin lęgowych. Koszówka może się też rozwijać partenogenetycznie. Maksymalnie samica może złożyć 38 jaj. Cykl rozwojowy trwa od 6 miesięcy do dwóch lat.

Wyrządzane szkody

Koszówka niszczy wyroby wikliniarskie. Może doprowadzić do ich całkowitego zniszczenia.

Zwalczanie

W celu zwalczania koszówki impregnuje się wyroby wiklinowe lekko lotnymi insektycydami.