Archiwum autora: insektpol

Dezynsekcja mikrofalowa

dezynsekcja mikrofalami

Dezynsekcja mikrofalami

Przez wiele lat poszukiwano skutecznych sposobów na ekologiczną eliminację szkodników drewna. Jednak dopiero w pierwszej dekadzie XXI stulecia udało się zastosować do tego celu mikrofale. Dzięki nowoczesnej technologii walka z insektami, bakteriami i grzybami nie wymaga użycia środków chemicznych, na dodatek może być przeprowadzona w różnego typu warunkach. Osoby poszukujące niezawodnego sposobu na zwalczenie szkodników drewna mogą zdecydować się na tę metodę, która jest alternatywą dla fumigacji, czyli gazowania oraz dezynsekcji termicznej.

Dlaczego dezynsekcja drewna ma tak duże znaczenie?

Drewno jest stosowanym od wieków materiałem budulcowym i dekoracyjnym. Służy do budowy całych domów lub ich elementów, a także mebli, skrzyń, beczek, ram. Niestety, ze względu na różne czynniki biologiczne jego trwałość jest mocno zagrożona. Wiele zależy od przezorności właściciela danego obiektu, który powinien zabezpieczyć wszystkie drewniane elementy oraz zareagować na objawy bytowania w nich szkodników (pojawienie się dziurek w konstrukcji, słyszalne sygnały działalności robaków). Do najczęściej atakujących drewniane konstrukcje gatunków należą spuszczel pospolity, miazgowiec brunatny czy kołatek domowy. Są one plagą szczególnie w obiektach zabytkowych, sakralnych, starych meblach, skansenach, ale mogą zadomowić się także w nowszych budynkach, słupach, ogrodzeniach, dachach. Jeśli plaga jest spora, są w stanie uczynić ze środka danego elementu proszek.

Na czym polega dezynsekcja mikrofalami?

Technologia mikrofalowa wykorzystuje drgania polarne cząsteczek wody w polu elektromagnetycznym. Dzięki niej dezynsekcji można poddać tylko jeden element danej konstrukcji, w którym zagnieździły się robaki, natomiast nie trzeba skupiać się na całym obiekcie, a to w praktyce oznacza oszczędność energii i pieniędzy (odwrotnie jest podczas przeprowadzania dezynsekcji gorącym powietrzem). Metoda ta jest całkowicie skuteczna i bezpieczna, spełnia też narzucone przepisami unijnymi normy. Jej przeprowadzaniem zajmują się wyspecjalizowane w dezynsekcji firmy. Daje gwarancję efektywności i pozbycia się szkodliwych robaków z cennych obiektów.

Mimo wszystko warto jednak pamiętać o profilaktyce wobec drewnojadów. Zalicza się do niej wybór odpowiedniego gatunku drewna (rzadziej atakowane jest drewno z drzew liściastych), zabezpieczenie go środkiem chemicznym lub w razie braku zabezpieczenia – przeprowadzanie regularnych, corocznych kontroli.

spuszczel pospolity

Zwalczanie Spuszczela Pospolitego

zwalczanie spuszczela

zwalczanie spuszczela pospolitego

Spuszczel pospolity – zwalczanie

Spuszczel pospolity, inaczej spuszczel domowy (Hylotrupes bajulus) jest chrząszczem gryzącym głównie martwe i suche drewno sosen, świerków, jodeł i modrzewi, ale może bytować także w innych gatunkach drzew. Czy ten niewielki, niepozorny robak jest w stanie wyrządzić znaczące szkody? Tak, co więcej uważa się go za największego szkodnika europejskich budowli. Jego larwy mogą żyć nawet do 7 lat, zanim osiągną postać dojrzałą. Spuszczel lubi szczególnie nasłonecznione konstrukcie drewniane, ogrodzenia, ale też meble z drewna. Niestety, potrafi szybko je zniszczyć i osłabić konstrukcję. Dlatego bardzo ważne jest zwalczanie spuszczela pospolitego.

Jak rozpoznać obecność spuszczela w drewnie?

Jeśli drewno jest silnie zaatakowane przez liczne osobniki, wówczas w jego konstrukcji można zauważyć kilkumilimetrowe otwory wylotowe, z których wysypuje się proszek, tzw. mączka drzewna. Ponadto działania spuszczeli można usłyszeć – ich żerowanie jest słyszalne szczególnie w gorące dni.

Jak przeprowadza się zwalczanie spuszczela pospolitego?

Szkodniki można zlikwidować przy pomocy gorącego powietrza lub nasączenia drewna substancjami toksycznymi. Gdy inwazja jest masowa, wówczas stosuje się zwalczanie przy pomocy gazów – musi jednak robić to wyspecjalizowana ekipa, gdyż używanie gazów wiąże się z ryzykiem zatrucia.

Jednak zamiast zastanawiać się, jak wytępić szkodliwe robaki, lepiej jest pomyśleć wcześniej jak nie dopuścić do zaatakowania przez nie drewna. W ramach profilaktyki lepiej jest wybierać do budowy drewno drzew liściastych, w innym przypadku trzeba nasączyć drewno substancją toksyczną dla szkodników, bo samo pokrycie desek warstwą ochronną to za mało. Budynek, który nie został zabezpieczony, co roku musi być poddawany kontroli. Każdy dach powinien być uszczelniony, a okna na strychu zaopatrzone w specjalne siatki ochronne. Warto wiedzieć, że spuszczel domowy może być przywleczony wraz z meblami o niepewnym pochodzeniu, dlatego należy unikać ich kupowania.

Miazgowiec brunatny

Miazgowiec zdjęcia jak wygląda

Miazgowiec brunatny (Lyctus brunneus)

Owad ten pierwotnie w ogóle nie występował na terenie Europy. Trafił do niej w połowie XIX wieku razem z importowanym drewnem. Pierwotnie występował wyłącznie na terenach tropikalnych. Żeruje głównie w meblach. Długość cyklu rozwojowego miazgowca brunatnego uzależniona jest od zawartości białka i skrobi w drewnie. Cykl ten trwa od kilku miesięcy do kilku lat. Drewno w którym żerował miazgowiec pakietowiec rozpoznać można po niewielkich otworach wylotowych (1 x 1,5 milimetrów). Miazgowce są uważana, za poważne szkodniki techniczne drewna. Zwalczaniem tego typu owadów zajmują się profesjonalne firmy usuwające Miazgowce z drewna.

Trzpiennik sosnowiec

owady w drewnie zdjęcia

Trzpiennik sosnowiec (Sirex noctilio Fabr.)

Trzpiennik sosnowiec jest powszechny w całej Polsce. Poza Polską występuje również w innych państwach Europy, w Mongolii, na Syberii, w Australii w Ameryce Północnej i w Nowej Zelandii. Żeruje głównie w drewnie sosen. Rzadko rozwija się w drewnie innych drzew iglastych. Sporadycznie żeruje też w drzewach liściastych.

Samice trzpiennika sosnowca osiągają od 17 do 32 mm długości, a samce od 10 do 30 mm długości. Głowa trzpiennika sosnowca jest błyszcząca i okrągła. Pokrywają ją długie, gęste włoski. Długie czułki trzpiennika sosnowca podzielone są na dwadzieścia członów.

Barwa uzależniona jest od płci. Samice są czarne z fioletowym lub niebieskawym połyskiem. Ubarwienie samców nie jest jednolite. Tułów i głowa są czarne z niebieskawym połyskiem. Odwłok w przeważającej części czerwonawy. Pierwszy i drugi segment odwłoka oraz ósmy tergit odwłoka czarny i połyskujący. Skrzydła samicy trzpiennika są większe od skrzydeł samców. Ciało samców jest smuklejsze od ciał samic.

Jaja białe, owalne i długie na 1mm. Larwy cylindryczne długie na 20 mm. Odwłok larw zakończony kolcem.

Rójka trzpiennika sosnowca rozpoczyna się w lipcu, a kończy w sierpniu. Odbywa się za dnia. Minimalna temperatura przy której odbywa się rójka trzpiennika sosnowca to 12 stopni Celsjusza. Kopulacja odbywa się na materiale lęgowym. Po kopulacji samice składają jaja w kanalikach, które wywiercają pokładełkiem. Tworzenie kanalika trwa około 15 minut. Kanaliki te mają około 10 mm długości. W pojedyńczym kanaliku samica umieszcza od 4 do 8 jaj. Oprócz jaj do kanalików wprowadzana jest również śluzowata, toksyczna dla drzew substancja oraz zarodniki symbiotycznych grzybów Amylosterum areolatum i A. chailletii . Grzyby te uwalniane są z mykandiów. Mykandia to niewielkie zbiorniki znajdujące się u podstaw pokadełka. Grzyby wprowadzone do kanalików przez trzpiennika sosnowca powodują rozkład drewna znajdującego się na granicy chodników larwalnych. Nadtrawione przez grzyby drewno staje się pokarmem larw. Larwy wylęgają się z jaj po od 10- 20 dniach. Drążą one w drewnie długie, nieregularne chodniki, które wypełniają mączką z ekskrementów i trocinek. Chodniki drążone przez larwy mają do 40 cm długości. Ich szerokość rośnie wraz ze wzrostem larw Larwy dwukrotnie zimują w trakcie rozwoju. Wraz z rozwojem larw trzpiennika sosnowca rośnie ich odporność na obniżenie się wilgotności drewna. Przepoczwarzenie odbywa się w maju płytko pod powierzchnią drewna. Poczwarki trzpiennika sosnowca są białe lub żółtawe. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków owadów nie tworzą kokonów. Dorosłe samce pojawiają się wcześniej od samic. Trzpiennik sosnowiec to groźny szkodnik techniczny drewna. Szczególnie niebezpieczny jest w państwach do których został zawleczony. W lasach zwalczany jest przy pomocy neonikotynidów i pyretroidów.

Trzpiennik sosnowiec do domów trafia najczęściej z drewnem pod postacią larw lub poczwarek. Z tego powodu najczęściej pojawia się w domach w których do konstrukcji używano świeżego drewna. Nie zasiedla domów samodzielnie. W domach atakuje między innymi meble, belki i boazerie, deski, półki i podłogi. Obecność trzpiennika sosnowca w domu rozpoznać można dzięki głębokiemu, buczącemu dźwiękowi wydawanemu przez postacie dorosłe. Postacie dorosłe w domu mogą pojawić się o dowolnej porze roku. Dzięki wyjątkowo silnym żuwaczkom mogą wydostać się z drewnianych przedmiotów pokrytych linoleum, tapetami lub innymi okryciami. Potrafią przegryźć warstwę ołowiu grubą na 4 mm. Postacie dorosłe oprócz drewna mogą żerować też w dywanach, wykładzinach i książkach powodując ich zniszczenie. Trzpiennik sosnowiec często pojawia się też w zakładach przetwórstwa spożywczego i magazynach do których przedostaje się w drewnianych paletach. Obecności trzpiennika sosnowca w domu można uniknąć wybierając do budowy drewno odpowiednio wysokiej jakości.

Koszówka drobna

Koszówka drobna

Koszówka drobna

Występowanie

Koszówka drobna występuje w południowej Europie. W Polsce pojawia się sporadycznie.

Żerowanie

Koszówka zeruje w nieokorowanych, obumarłych pędach dębu, jaku, jesiona, jabłoni, leszczyny, morwy wierzby, róży i innych drzew. Najczęściej atakuje wierzbę. W Polsce atakuje nieokorowane pręty wyrobów wikliniarskich.

Morfologia

Chrząszcze koszówki drobnej są ciemnobrunatne i długie na 3 do 7 mm. Silnie skrócone pokrywy nie pokrywają 1/3 końcowej części odwłoka. Jaja owalne, długie na 0,8 mm. Białe larwy osiągają długość do 7,5 mm. Charakterystyczną cechą larw jest silne wciągnięcie głowy do przedtułowia.

Rozwój

Chrząszcze koszówki drobnej pojawiają się od maja do sierpnia. Samice składają jaja na pędach roślin lęgowych. Koszówka może się też rozwijać partenogenetycznie. Maksymalnie samica może złożyć 38 jaj. Cykl rozwojowy trwa od 6 miesięcy do dwóch lat.

Wyrządzane szkody

Koszówka niszczy wyroby wikliniarskie. Może doprowadzić do ich całkowitego zniszczenia.

Zwalczanie

W celu zwalczania koszówki impregnuje się wyroby wiklinowe lekko lotnymi insektycydami.

Skórnik słoniniec

Skórnik słoniniec

Skórnik słoniniec (Dermestes lardarius)

Skórnik słoniniec występuje na całym świecie. W Polsce uważany za szkodnika bardzo pospolitego.

Długość ciała skórnika wynosi od 7,0 do 9,5mm. Jego pokrywy są dwubarwne- przednia pokryta jest szczecinkami w kolorze szarym oraz żółtym, natomiast tylna w kolorze czarnym. Cechą rozpoznawczą skórnika są trzy czarne plamki w górnej części tułowiu. Brzegi przedplecza zdecydowanie zaokrąglone. Głowa w stosunku do reszty ciała mała. Owad ten posiada dobrze rozwinięte skrzydła lotne.

Skórnik słoniniec na otwartej przestrzeni najczęściej spotykany jest w gniazdach ptaków. W pomieszczeniach zamkniętych natomiast zasiedla mieszkania, sklepy oraz magazyny.

Samica w ciągu swojego życia składa około 200 jaj. Dzieje się to wiosną. Jaja składane są pojedynczo bądź w niewielkich grupkach w miejscach znacznie zaciemnionych. Optymalne warunki do rozwoju szkodnika to temperatura 25°C oraz wilgotność powietrza w granicach 65%.

Wówczas rozwój trwa około 50 dni. Im wyższa jest temperatura, tym okres ten skraca się. Na czas rozwoju znaczący wpływ ma także spożywany przez larwy pokarm. Tuż przed przepoczwarczeniem larwy wygryzają chodniki, nawet w twardych elementach takich jak tynki czy drewno. Może to powodować duże straty.

W warunkach klimatycznych Polski, w ciągu roku rozwinąć się może tylko jedno pokolenie skórnika.

Ze względu na żerowanie na każdym możliwe materiale, owady te wyrządzają bardzo szkód materialnych. Ponadto, skórnik słoniniec powoduje alergię u ludzi a także u zwierząt.

TAGI: Skórnik słoniniec, korniki w drewnie, owady robaki, chrząszcze jedzące skóry,