Archiwa tagu: usuwanie korników z drewna

zmorsznik czerwony

Zmorsznik Czerwony – czerwone robaki w drewnie, zwalczanie

Czym jest Zmorsznik Czerwony?

Zmorsznik czerwony to drewnożerny owad z rodziny kózkowatych.

Gdzie można spotkać zmorsznika czerwonego

Zmorsznik czerwony występuje powszechnie na terenie Europy i Syberii. Na terenie Polski występuje w lasach sosnowych i innych drzewostanach iglastych. W przeciwieństwie do występujących głównie w górach i na pogórzu zmorsznika jodłowca, zmorsznika krwistego i zmorsznika czarnego zmorsznik czerwony występuje na terenie całej Polski.

Zmorsznik czerwony – zagrożenia dla drewna

Zmorsznik czerwony żeruje w martwym drewnie drzew iglastych w tym zwłaszcza w leżaninach i pniakach. Żeruje też w elementach konstrukcji drewnianych, które wkopane są w ziemię lub stykają się z nią. Najczęściej atakowane przez zmorsznika czerwonego jest zagrzybione drewno w drugim roku po ścince. Zmorszniki czerwone atakują również drewno, które nie jest jeszcze zagrzybione, ale jest silnie zawilgocone na przykład pale mostowe. Larwy zmorsznika czerwonego mogą rozwijać się w drewnie o wilgotności wynoszącej co najmniej 20 %.

  • Zmorsznik czerwony atakuje atakuje martwe drewno drzew iglastych
  • Zmorsznik może występować w drewnianych elementach konstrukcyjnych (przeważnie zawilgoconych wkopanych w ziemię)
  • Szkodnik ten atakuje drewno zagrzybione lub zawilgocone

Jak wygląda zmorsznik czerwony ?

Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego mają od 10 do 21 milimetrów długości. Pokrywy zmorsznika czerwonego na końcu są ukośnie wycięte. Zewnętrzny koniec ostro wyciągnięty jest do tyłu. Przedplecze samców zmorsznika czeronego  jest czarne, a pokrywy żółte lub żółtobrunatne. Sporadycznie zdarzają się samce zmorsznika czerwonego u których pokrywy są niemal czarne. Przedplecze i pokrywy samic zmorsznika czerwonego są czerwone, choć zdarzają się również osobniki u których są one żółtobrunatne.

Rozmnażanie się i rozwój zmorsznika czerwonego

Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego pojawiają się od czerwca do września. Najliczniejsze są one w miesiącach podczas których panuje najwyższa temperatura. Pojedyncza samica zmorsznika czerwonego składa do 700 jaj. Składane są one pojedynczo lub po kilka sztuk w szparach w drewnie.

Jaja zmorsznika czerwonego są białe z żółtawym odcieniem.

Larwy zmorsznika czerwonego wylęgają się z jaj po upływie kilkunastu dni. Osiągają one do 35 milimetrów długości. Wyraźnie wyodrębniona głowa larw zmorsznika czerwonego jest nieco węższa od przedplecza. Przedplecze lśniące i gładkie. W swojej nasadowej części jest ono ciemniej żółto ubarwione. Na siódmym segmencie odwłoka larwy zmorsznika czerwonego znajduje się pierścień oraz pojedynczy rząd brodawek.

Chodniki początkowo drążone są przez larwy zmorsznika czerwonego w bielastej części drewna, a następnie również w części twardzielowej. Na całej swojej długości chodniki te mają owalny przekrój. Zapełnione są one ekskrementami i mączką drzewną. Wygląd ekskrementów zmienia się wraz z wiekiem larw zmorsznika czerwonego. Odchody młodych larw zmorsznika czerwonego mają kształt regularnych walców podczas gdy ekskrementy larw starszych mają kształt kulisty. Chodniki zakończone są kolebkami poczwarkowymi o rozmiarach 25 na 6 na 12 milimetrów znajdującymi się na głębokości od 5 do 20 milimetrów pod powierzchnią drewna. Kolebki te ułożone są równolegle do obłej powierzchni drewna. Od chodnika odgrodzone są one warstwą grubych wiórków.

Stadium poczwarki zmorsznika czerwonego trwa od dwóch do trzech tygodni. Po wylęgnięciu się z poczwarki osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego pozostają w kolebce poczwarkowej jeszcze przez około tygodnia. Opuszczają one ją przez otwory wylotowe mające od 4 do 8 milimetrów średnicy. Poczwarki zmorsznika czerwonego są białawe z żółtawym odcieniem. Osiągają one od 15 do 22 milimetrów długości. Na końcu odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajdują się szeroko rozstawione parzyste kolce. Liczne drobne kolce znajdują się również na końcu przedplecza poczwarki zmorsznika czerwonego. Na ósmym segmencie odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajduje się poprzeczny rząd, który złożony jest z od 4 do 8 jednakowych kolców.

Cykl rozwojowy zmorsznika czerowonego najczęściej trwa od dwóch do trzech lat, ale w wyjątkowo sprzyjających warunkach cykl rozwojowy tego drewnożernego chrząszcza może skrócić się do zaledwie roku.

Jakie szkody wyrządza zmorsznik czerwony?

Zmorszniki czerwone znacząco skracają okres użytkowania obiektów w których odbywa się ich żerowanie takich jak słupy, wieże przeciwpożarowe i legary. Te drewnożerne chrząszcze dokonują równiez poważnych zniszczeń w przyziemnych częściach budynków. Straty powodowane przez zmorsznika czerwonego są znacząco większe od strat powodowanych przez inne gatunki zmorszników takich jak na przykład zmorsznik jodłowiec, zmorsznik krwisty i zmorsznik czarny. Żerowanie zmorsznika czerwonego w pniakach i leżaninie nie powoduje szkód ponieważ atakowane jest przez niego głównie drewno które jest wilgotne lub zagrzybione.

iniekcja cisnieniowa drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna – Skuteczna metoda zwalczania szkodników drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna  to metoda pozwalająca na dezynsekcję zainfekowanego przez owady drewna bez naruszania jego struktury a tym samym bez osłabiania jego nośności. Iniekcja ciśnieniowa jest metodą z jednej strony zwalczającą szkodniki drewna, a z drugiej zabezpieczającą drewno przed zaatakowaniem przez szkodniki drewna w przyszłości.

Iniekcja ciśnieniowa – dezynsekcja i zabezpieczenie drewna

Dużą zaletą iniekcji ciśnieniowej jest jej szerokie działanie. Obok owadów zwalcza ona również pleśnie. Oprócz zwalczania owadów i pleśni zabezpiecza ona też drewno przed działalnością tych czynników w przyszłości.

Jak wygląda Iniekcja ciśnieniowa ?

Iniekcja drewna polega na bezpośrednim wtłoczeniu pod ciśnieniem preparatów dezynsekcyjnych (insektycydów) oraz zabezpieczających (impregnatów).

Iniekcja ciśnieniowa stosowana jest zwłaszcza w sytuacji gdy niemożliwe jest opuszczenie pomieszczeń na czas dezynsekcji przez ludzi lub przez zwierzęta.

Iniekcja ciśnieniowa wykonywana jest za pomocą wysokowydajnych pomp. Pompy te wtłaczają używane podczas iniekcji ciśnieniowej preparaty w siatkę wywierconych w drewnie za pomocą wiertarki otworów.

 

usuwanie owadów w drewnie

owady w drewnie

Usuwanie owadów w drewnie

Potocznie określamy je jako korniki albo drewnojady. Mowa o ksylofagach, czyli gatunkach owadów żerujących w drewnie. Niestety, czasami są w stanie doprowadzić drewnianą konstrukcję do ruiny, jednak nie musi tak być, bo istnieją skuteczne, sprawdzone metody pozwalające chronić się przed ich atakiem, a nawet zwalczyć je, kiedy już zdążą się pojawić.

Szkody wyrządzane przez “korniki”

Drewnojady atakują różne rodzaje drewna: suche lub wilgotne, w lesie i tartakach, budynkach, wykorzystywane jako kryjówki dla zwierząt. Ogromne szkody czynią korniki żerujące w obiektach sakralnych, meblach, skansenach, ogrodzeniach, słupach, drewnianych podłogach, ścianach, dachach – tak wymieniać można jeszcze długo. Jeśli inwazja robaków jest znacząca, wówczas mogą zniszczyć całą konstrukcję, co stanowi wielkie wagi stratę szczególnie wówczas, gdy korniki upodobają sobie obiekt zabytkowy. Na początku swojej działalności mogą być niewidoczne, dopiero dokładne oględziny pozwalają stwierdzić obecność otworów wylotowych w drewnie, z których wysypuje się tak zwana „mączka” – ewidentny dowód na to, że drewno zostało zaatakowane przez spuszczela pospolitego, kołatka domowego, miazgowca lub inny gatunek kornika.

Jakimi metodami odbywa się usuwanie szkodników z drewna?

Gdy profilaktyka nie dała rady zapobiec atakowi szkodników drewna, wówczas trzeba tak szybko, jak to możliwe, pozbyć się ich jedną z popularnych metod. Pierwszym sposobem jest metoda termiczna, czyli ogrzewanie obiektu do takiej temperatury, w której giną żarłoczne larwy szkodników. Drugą, bardzo skuteczną metodą jest fumigacja (gazowanie) – jest to metoda chemiczna, dzięki której możliwe jest wybicie korników przy pomocy gazu, pary lub dymu. Obiekty zaatakowane przez korniki umieszcza się wówczas w specjalnym „namiocie” i poddaje działaniu trującego gazu, który jednocześnie nie niszczy materiału. Obecnie fumigacja jest wykorzystywana bardzo powszechnie. Ponadto można zdecydować się na dezynsekcję mikrofalami – to już sposób opierający się na nowoczesnej, miejscowo działającej technologii, bardzo ekologiczny, który nie wymaga sięgania po chemikalia.

Usuwanie szkodników drewna bywa bardzo trudne i wymaga doświadczenia i umiejętności. Dlatego dobrze jest skonsultować wybór metody z profesjonalistami w tym zakresie i powierzyć zadanie wyszkolonej ekipie. Po przeprowadzeniu dezynsekcji należy zaś stosować środki profilaktyczne, aby szkodliwe ksylofagi trzymały się z daleka.