Paśnik pałączasty

(Plagionotus arcuatus)

Występowanie

Paśnik pałączasty występuje w całej Europie z wyjątkiem części północnej, Armenii, Azji Mniejszej, północnej Afryce, Kaukazie i Zakaukaziu. W Polsce występuje wszędzie z wyjątkiem najwyższych gór. Spotkać go można za równo w lasach liściastych zwłaszcza dębowych jak i mieszanych.

Żerowanie

Paśnika pałączastego można spotkać w drzewostanach i składnicach surowca liściastego. Atakuje przede wszystkim surowiec i drzewostan dębowy. Niemniej rozwijać się może w różnych gatunkach drzew liściastych takich jak buk, grab, jesion, klon, robinia, wierzba, brzoza, dąb, klon, lipa i wiąz. Paśnik pałączasty atakuje drzewa żywe, ale osłabione, drzewa obumierające, obumarłe, złomy, wywały, fragmenty kłód, tylce złomów, słupy ogrodzeniowe, a także leżące na ściółce gałęzie.

Morfologia

Chrząszcze paśnika pałączastego mają długość od 6 do 22 mm. Są czarne z czerwonożółtymi nogami i czułkami. Na każdej z pokryw znajduje się plama w pobliżu nasady, a w dalszej części trzy żółte, poprzeczne przepaski. Masywne larwy osiągają długość do 26 mm długości.

Rozwój

Chrząszcze paśnika pałączastego pojawiają się od maja do lipca. Największe nasilenie rójki obserwowane jest w czerwcu. Paśniki można spotkać na kwiatach roślin zielnych, w drewnie sągowym i w dobrze nasłonecznionym materiale lęgowym. Samice składają do 50 jaj w szparach kory. Po trzech tygodniach wylęgają się z nich żerujące pod korą larwy paśnika pałączastego. Wygryzają one pod korą kręte płaskie i ostrokrawędziste chodniki. Cykl rozwojowy trwa od roku w przypadku drewna świeżego do dwóch lat.

Wyrządzane szkody

Paśnik to wyjątkowo groźny wtórny szkodnik dębu. Lokalnie potrafi występować niezwykle licznie (Zagęszczenie larw dochodzi do 3 sztuk na decymetr sześcienny), czym powoduje duże szkody na atakowanym surowcu. Dobija obumierające i osłabione drzewa.

Zapobieganie i zwalczanie

W celu walki z paśnikiem pałączastym należy utrzymywać silne zwarcie w drzewostanie, gdyż paśnik pałączasty unika miejsc ocienionych. Należy usuwać drzewa osłabione i chore, korować drzewa złamane i powalone oraz do końca kwietnia wywieść z lasu ścięty materiał. Surowiec nieokorowany zabezpiecza się chemicznie. W miejscach, gdzie paśnik pałączasty występuje wyjątkowo licznie stosuje się drzewa pułapkowe.