Archiwa tagu: gaz na korniki

zmorsznik czerwony

Zmorsznik Czerwony – czerwone robaki w drewnie, zwalczanie

Czym jest Zmorsznik Czerwony?

Zmorsznik czerwony to drewnożerny owad z rodziny kózkowatych.

Gdzie można spotkać zmorsznika czerwonego

Zmorsznik czerwony występuje powszechnie na terenie Europy i Syberii. Na terenie Polski występuje w lasach sosnowych i innych drzewostanach iglastych. W przeciwieństwie do występujących głównie w górach i na pogórzu zmorsznika jodłowca, zmorsznika krwistego i zmorsznika czarnego zmorsznik czerwony występuje na terenie całej Polski.

Zmorsznik czerwony – zagrożenia dla drewna

Zmorsznik czerwony żeruje w martwym drewnie drzew iglastych w tym zwłaszcza w leżaninach i pniakach. Żeruje też w elementach konstrukcji drewnianych, które wkopane są w ziemię lub stykają się z nią. Najczęściej atakowane przez zmorsznika czerwonego jest zagrzybione drewno w drugim roku po ścince. Zmorszniki czerwone atakują również drewno, które nie jest jeszcze zagrzybione, ale jest silnie zawilgocone na przykład pale mostowe. Larwy zmorsznika czerwonego mogą rozwijać się w drewnie o wilgotności wynoszącej co najmniej 20 %.

  • Zmorsznik czerwony atakuje atakuje martwe drewno drzew iglastych
  • Zmorsznik może występować w drewnianych elementach konstrukcyjnych (przeważnie zawilgoconych wkopanych w ziemię)
  • Szkodnik ten atakuje drewno zagrzybione lub zawilgocone

Jak wygląda zmorsznik czerwony ?

Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego mają od 10 do 21 milimetrów długości. Pokrywy zmorsznika czerwonego na końcu są ukośnie wycięte. Zewnętrzny koniec ostro wyciągnięty jest do tyłu. Przedplecze samców zmorsznika czeronego  jest czarne, a pokrywy żółte lub żółtobrunatne. Sporadycznie zdarzają się samce zmorsznika czerwonego u których pokrywy są niemal czarne. Przedplecze i pokrywy samic zmorsznika czerwonego są czerwone, choć zdarzają się również osobniki u których są one żółtobrunatne.

Rozmnażanie się i rozwój zmorsznika czerwonego

Osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego pojawiają się od czerwca do września. Najliczniejsze są one w miesiącach podczas których panuje najwyższa temperatura. Pojedyncza samica zmorsznika czerwonego składa do 700 jaj. Składane są one pojedynczo lub po kilka sztuk w szparach w drewnie.

Jaja zmorsznika czerwonego są białe z żółtawym odcieniem.

Larwy zmorsznika czerwonego wylęgają się z jaj po upływie kilkunastu dni. Osiągają one do 35 milimetrów długości. Wyraźnie wyodrębniona głowa larw zmorsznika czerwonego jest nieco węższa od przedplecza. Przedplecze lśniące i gładkie. W swojej nasadowej części jest ono ciemniej żółto ubarwione. Na siódmym segmencie odwłoka larwy zmorsznika czerwonego znajduje się pierścień oraz pojedynczy rząd brodawek.

Chodniki początkowo drążone są przez larwy zmorsznika czerwonego w bielastej części drewna, a następnie również w części twardzielowej. Na całej swojej długości chodniki te mają owalny przekrój. Zapełnione są one ekskrementami i mączką drzewną. Wygląd ekskrementów zmienia się wraz z wiekiem larw zmorsznika czerwonego. Odchody młodych larw zmorsznika czerwonego mają kształt regularnych walców podczas gdy ekskrementy larw starszych mają kształt kulisty. Chodniki zakończone są kolebkami poczwarkowymi o rozmiarach 25 na 6 na 12 milimetrów znajdującymi się na głębokości od 5 do 20 milimetrów pod powierzchnią drewna. Kolebki te ułożone są równolegle do obłej powierzchni drewna. Od chodnika odgrodzone są one warstwą grubych wiórków.

Stadium poczwarki zmorsznika czerwonego trwa od dwóch do trzech tygodni. Po wylęgnięciu się z poczwarki osobniki dorosłe zmorsznika czerwonego pozostają w kolebce poczwarkowej jeszcze przez około tygodnia. Opuszczają one ją przez otwory wylotowe mające od 4 do 8 milimetrów średnicy. Poczwarki zmorsznika czerwonego są białawe z żółtawym odcieniem. Osiągają one od 15 do 22 milimetrów długości. Na końcu odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajdują się szeroko rozstawione parzyste kolce. Liczne drobne kolce znajdują się również na końcu przedplecza poczwarki zmorsznika czerwonego. Na ósmym segmencie odwłoka poczwarki zmorsznika czerwonego znajduje się poprzeczny rząd, który złożony jest z od 4 do 8 jednakowych kolców.

Cykl rozwojowy zmorsznika czerowonego najczęściej trwa od dwóch do trzech lat, ale w wyjątkowo sprzyjających warunkach cykl rozwojowy tego drewnożernego chrząszcza może skrócić się do zaledwie roku.

Jakie szkody wyrządza zmorsznik czerwony?

Zmorszniki czerwone znacząco skracają okres użytkowania obiektów w których odbywa się ich żerowanie takich jak słupy, wieże przeciwpożarowe i legary. Te drewnożerne chrząszcze dokonują równiez poważnych zniszczeń w przyziemnych częściach budynków. Straty powodowane przez zmorsznika czerwonego są znacząco większe od strat powodowanych przez inne gatunki zmorszników takich jak na przykład zmorsznik jodłowiec, zmorsznik krwisty i zmorsznik czarny. Żerowanie zmorsznika czerwonego w pniakach i leżaninie nie powoduje szkód ponieważ atakowane jest przez niego głównie drewno które jest wilgotne lub zagrzybione.

iniekcja cisnieniowa drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna – Skuteczna metoda zwalczania szkodników drewna

Iniekcja ciśnieniowa drewna  to metoda pozwalająca na dezynsekcję zainfekowanego przez owady drewna bez naruszania jego struktury a tym samym bez osłabiania jego nośności. Iniekcja ciśnieniowa jest metodą z jednej strony zwalczającą szkodniki drewna, a z drugiej zabezpieczającą drewno przed zaatakowaniem przez szkodniki drewna w przyszłości.

Iniekcja ciśnieniowa – dezynsekcja i zabezpieczenie drewna

Dużą zaletą iniekcji ciśnieniowej jest jej szerokie działanie. Obok owadów zwalcza ona również pleśnie. Oprócz zwalczania owadów i pleśni zabezpiecza ona też drewno przed działalnością tych czynników w przyszłości.

Jak wygląda Iniekcja ciśnieniowa ?

Iniekcja drewna polega na bezpośrednim wtłoczeniu pod ciśnieniem preparatów dezynsekcyjnych (insektycydów) oraz zabezpieczających (impregnatów).

Iniekcja ciśnieniowa stosowana jest zwłaszcza w sytuacji gdy niemożliwe jest opuszczenie pomieszczeń na czas dezynsekcji przez ludzi lub przez zwierzęta.

Iniekcja ciśnieniowa wykonywana jest za pomocą wysokowydajnych pomp. Pompy te wtłaczają używane podczas iniekcji ciśnieniowej preparaty w siatkę wywierconych w drewnie za pomocą wiertarki otworów.

 

kurtek mniejszy zwalczanie

Kurtek Mniejszy

Czym jest Kurtek mniejszy ?

Kurtek mniejszy (Molorchus minor) jest chrząszczem z rodziny kózkowatych.

Wygląd kurtka mniejszego

Wszystkie chrząszcze łączy to, że pierwsza spośród par ich skrzydeł została przekształcona w pokrywy. W przypadku chrząszczy często zdarza się, że pokrywy te ulegają różnego rodzaju modyfikacjom. Tak jest między innymi w przypadku kurtka mniejszego u którego pokrywy te uległy skróceniu.

Kurtek mniejszy nie jest jedynym gatunkiem kurtka w naszym kraju. Występuje u nas także kurtek mały, który jest od kurtka mniejszego mniejszy. Kurtek mały osiąga do 8 milimetrów długości, a kurtek mniejszy do 16 milimetrów długości.

Jak wspominaliśmy charakterystyczną, wyróżniającą cechą kurtka mniejszego jak również małego są pokrywy skrzydłowe, które są małe. Jednocześnie dobrze rozwinięte są skrzydła drugiej pary skrzydeł kurtków, co sprawia, że nie chowają się one całkowicie po pokrywami. Przykrywają one jedynie około połowy skrzydeł. Duże skrzydła przekładają się na dobre umiejętności lotów wśród kurtków, co ułatwia tym owadom ucieczkę przed napastnikami.

Krótkie pokrywy są charakterystycznymi cechami kurtków niemniej wyróżnić można jeszcze dwie charakterystyczne cechy tych owadów. Drugą charakterystyczną cechą kurtków są znajdujące się na udach tych zwierząt połyskujące zgrubienia, a trzecią wyjątkowo długie czułki tych chrząszczy. Szczególnie długie są czułki samców. Ich długość jest większa od reszty ciała tych owadów.

Różnice pomiędzy kurtkiem mniejszym i kurtkiem małym

Skoro mamy dwa różne gatunki różnic to zapewne różnią się one pomiędzy sobą. Jak wspominaliśmy istnieją pomiędzy nimi różnice jeśli chodzi rozmiary nie są to jednak jedyne różnice pomiędzy tymi owadami. Poszczególne gatunki kurtków różnią się od siebie również ubarwieniem. Barwy kurtka małego są mniej jaskrawe od barw kurtka mniejszego.

Gdzie występują kurtki ?

Za równo kurtek mały jak i kurtek mniejszy to owady bardzo pospolite. Kurtki występują w lasach. Najczęściej są to lasy iglaste niemniej kurtki mogą występować również w lasach mieszanych.

Osobniki dorosłe kurtków pojawiają się w maju. Życie upływa im głównie na dwóch czynnościach, a mianowicie na jedzeniu i kopulowaniu.

Co jedzą kurtki ?

Co zatem jedzą dorosłe kurtki? Ich głównym pożywieniem jest nektar oraz pyłki. Żerowanie kurtków odbywa się na różnych gatunkach kwiatów, ale najczęściej są to kwiaty zaliczane do różowatych lub baldaszkowatych.

Rozmnażanie się i rozwój kurtków

Kopulacja kurtków najczęściej odbywa się na cienkich gałązkach różnych gatunków drzew iglastych w tym zwłaszcza świerków niemniej kopulacja kurtków może odbywać się na różnym drewnie w tym nawet na drewnie już użytym do budowy.

Po kopulacji przychodzi czas na składanie jaj przez samice. Składane są one w szczelinach kory lub jeśli brakuje odpowiednich szczelin w spękaniach drewna.

Korytarze początkowo drążone są przez larwy kurtków w korze. Dopiero po przezimowaniu larwy zaczynają drążyć w bielu w którym żerują aż do lata. Latem kurtki sporządzają kolebki poczwarkowe w których na początku jesieni odbywa się przeobrażenie. Wnikliwy czytelnik zauważy, że pisaliśmy, że osobniki dorosłe pojawiają się w maju, a teraz piszemy, że przeobrażenie odbywa się jesienią. Jak to możliwe ? Dzieje się tak dlatego, że osobniki dorosłe nie opuszczają drewna po przeobrażeniu, ale pozostają w nim aż do wiosny roku następnego.

Kurtek mniejszy w domu

Jak wspominaliśmy kurtki czasami pojawiają się w domach. W tym momencie warto zadać sobie pytanie jak to się dzieje skoro larwy kurtków żerują w żywym drewnie, a osobniki dorosłe żywią się nektarem i pyłkiem kwiatów, które to znajdują się głównie na zewnątrz budynków. Jak każdy owad latający kurtek może wlecieć do domów przypadkiem, ale najczęściej trafia on do domów z drewnem opałowym z którego wylęgają się wcześniej pod wpływem ciepła.