Palotocz mostowy

Nacerdes melanura

Występowanie

Palotocz mostowy występuje w całej Europie, ale nie tylko. Powszechny jest też w Japonii, Korei Chinach, Nowej Zelandii, południowej Afryce oraz w obu Amerykach. Wybrzeża morskie delty i doliny rzek to najczęstsze tereny jego występowania. Nie inaczej jest w Polsce, gdzie najliczniej występuje w Zalewie Wiślanym i delcie Wisły.

Żerowanie

Palotocz mostowy żyje w drewnie silnie zagrzybionym lub zawilgoconym. Występuje głównie w elementach obudowy wybrzeża, które są okresowo zalewane przez wodę takich jak np. pale mostowe lub portowe. Nie interesuje go ani drewno stale zanurzone pod woda ani suche. Znaleźć go można również w zagrzybionych i zawilgoconych elementach budynków.

Morfologia

Chrząszcz ma długość 9-13 mm. Wierzch ciała jest rdzawożółty, a oczy i koniec pokrywy czarne. Spód ciała niemal czarny. Wyjątkiem jest tu jedynie żółta głowa.

Żerowanie

Palotocz roi się pod koniec wiosny lub na początku lata. Jeśli rójka ma miejsce w porcie, a jest tak najczęściej jaja składane są w szpary drewnianych elementów blisko poziomu wody. Na początku larwy żerują w zewnętrznej warstwie drewna uszkodzonej przez wodę. Później jednak drążą coraz głębiej nawet w zupełnie zdrowych partiach drewna. Nie straszne im nawet miejsca silne zażywiczone. Palotocze drążą owalne chodniki szerokie na 11 mm, które całkowicie wypełniają ubitą mączką z drewna. Charakterystyczne dla żerowisk są bułeczkowate cząsteczki kału wypełniające chodniki.

Zagrożenia

Palotocz to dotkliwy szkodnik niszczący drewniane elementy obudowy wybrzeża, a także pale portowe i mostowe.

Zwalczanie

Zwalczanie palotocza mostowego polega na próżniowo-ciśnieniowym nasycaniu pali i elementów obudowy wybrzeża olejem kreozotowym. Zwalczanie palotocza w drewnie częściowo zanurzonym w wodzie jest niemal niewykonalne i sprowadza się do zabezpieczania drewna przed zagrzybieniem i zawilgoceniem.